Hepatit B Resim

هپاتيت (هپاتو ويروس)

هپاتيت :

هپاتيت:هپاتيت يک بيماري شايع است که به علت التهاب کبد ايجاد مي شود.هپاتيت؛ دو نوع حاد و مزمن تقسيم مي گردد و در اثر انواع ويروسها، داروها، الکل وجايگزيني بافت چربي و… در کبد ايجاد مي شود.هپاتيت هاي ويروسي که جزء علل مهم درگيري کبد مي باشند در اثر آلودگي با ويروس هاي هپاتيت G،E،D،C،B،A و همچنين ويروس هاي CMV .EBV (ساتيومگالوويروس)سرخک، سرخجه و… ايجاد مي شوند.يکي از عوامل مهم هپاتيتهاي ويروسي، هپاتيت B مي باشد.اهميت هپاتيت B شيوع زياد اين بيماري و همچنين عوارض مهم کبدي و خارج کبدي است.در حال حاضر 3/4 مردم دنيا در نواحي «شيوع بالاي آلودگي هپاتيت B زندگي مي کنند، حدود يک ميليون نفر در سال به علت عوارض حاد عفونت هپاتيتB و همچنين عوارض مزمن نظير H.C.C و سيروز فوت مي کنند.
هپاتيت B عفونت هپاتيتB يک مشکل مهم بهداشتي در سراسر دنياست.سير بيماري از يک عفونت حاد با يک بيماري مزمن متفاوت مي باشد.معمولاً موارد حاد عفونت با هپاتيت B، سير خود محدود شونده دارند.1 تا 2% از موارد حاد منجر به هپاتيت برق آسا مي گردد که در30-50 در صد موارد منجر به مرگ بيمار مي گردد.نوع مزمن هپاتيت B نيز از يک عفونت بدون علامت تا هپاتيت مزمن علامت دار، سيروز و سرطان هپاتوسلولر متغير مي باشد، عفونت حاد و مزمن هپاتيت B منجر به مرگ و مير 500/000 تا 1/200/000 در سال مي شود.
اپيدميولوژي:وضعيت بيماري در جهان:بيش از 2 ميليارد نفر از جمعيت دنيا با ويروس هپاتيت B برخورد داشته و با اين ويروس آلوده شده اند و در حدود 400-350 ميليون نفر در جهان ناقل HBVهستند.ميزان شيوع ناقلي HBV در نقاط مختلف جهان متفاوت بوده و بر اين اساس مناطق مختلف جهان به 2 گروه تقسيم مي شوند:
-مناطق با شيوع کم:ميزان شيوع ناقل HBV در اين مناطق از 0% تا 2% است. اين مناطق شامل کشورهاي آمريکاي شمالي ،اروپاي غربي،استرالياوقسمتي از آمريکايي جنوبي و مرکزي مي باشد.
-مناطق با شيوع متوسط :ميزان شيوع ناقلي HBVدراين مناطق 2تا8درصد است.اين مناطق شامل کشورهاي اطراف مديترانه، ژاپن، آسياي مرکزي، خاورميانه و قسمتهايي از آمريکاي جنوبي و لاتين و اروپاي شرقي است.
-مناطق با شيوع بالا:ميزان شيوع ناقلي HBV در اين مناطق 8 تا 20 درصد است اين مناطق شامل آسياي جنوب شرقي، چين، جزاير پا سيفيک، آلاسکا و قسمتهايي از خاور ميانه و اروپاي شرقي مي باشد. 75درصداز موارد ابتلا در هر سال به کشورهاي آسيايي متعلق هستند.

هپاتیتB

این عفونت عامل اصلی هپاتیت حاد و عوارض وخیم آن یعنی هپاتیت مزمن، سیروز و کارسینوم هپاتو سلولر است.

ویروس هپاتیت B از نوع DNA ویروس ها از خانواده هپادناویریده دارای ژنوتیپ هایA-H می باشد . ژنوتیپ های B وC درآسيا شايعتر هستند

ژنوتیپ غالب در ایران ژنوتیپ D است

320 میلیون نفر در جهان آلوده به هپاتیت B هستند

راه‌های انتقال:

از مادر الوده به نوزاد (در ایران شایع‌ترین راه است.)

از راه تزریق (تزریق خون، اعتیاد تزریقی، حجامت، خالکوبی و…)

از راه جنسی (اگر همسر فرد ناقل واکسینه شده باشد حدود ۵ درصد احتمال انتقال وجود دارد که با تزریق واکسن این احتمال به حدود صفر می‌رسد

عواملی که احتمال ابتلا به هپاتيت B را افزایش می دهند

برخي عادات شخصي و بعضي از مشاغل خطر ابتلا به هپاتيت B را افزایش می دهند. افراد در معرض خطر حتماً باید واكسن هپاتيت B را دريافت نمایند. افراد در معرض خطر عباتند از:

افرادی که شریک جنسی آنها مبتلا به هپاتیت B است.

کسانی که شریک های جنسی متعدد دارند و از وضعیت سلامت آنها مطمئن نیستند.

کسانی که از سوزن مشترک برای تزريق مواد مخدر استفاده می کنند.

كاركنان بهداشتي مانند پزشكان و دندانپزشكان و پرستاران، تكنسين‌هاي آزمايشگاه و دانشجويان پزشكي

افرادي كه مسئوليت کفن ودفن اموات را دارند.

كاركنان و ساكنان مراكز نگهداري افراد عقب ‌مانده ذهني

كاركنان زندانها و زندانيان طولاني مدت

افرادي كه با مبتلایان به هپاتيت B مزمن زندگی می کنند.

افرادي كه از تاتو و ديگر ابزارهاي سوراخ كننده پوست كه چندان با دقت تميز نشده باشند استفاده کنند.

نوزادانی که از مادران مبتلا به هپاتيت B متولد می شوند.

بیمارانی که دارند و فاكتورهاي انعقادي دريافت میکنند.

بیمارانی که دياليز می شوند.

همجنس بازان

هپاتيت سي HCV :

يكي از شش ويروس شناخته شده هپاتيت ويروس هپاتيت “سي” است كه عامل بسياري از موارد بيماري هپاتيت ويروسي در انسان مي باشد.

ویروس هپاتیت C یک ویروس RNA از خانواده فلاوی ویریده می باشد که بر خلاف ويروس هپاتيت B ،ژنوم HCV باDNA سلول ميزبان ادغام نمي شود

امروزه 6نوع ژنوتيپ ماژور و بيش از 150 ساب تايپ از ويروس شناسايي شده اند.

الگوي شيوع ژنوتيپ ها در ايران مشابه انگليس است وبا ساير كشور هاي خاورميانه كه ژنوتيپ4 در آنها شايع است،متفاوت است.

به طور كلي در ايران شيوع ژنوتيپ ها بدين صورت است كه 1a>3a>1b>2>4و در بيماران دياليزي 3a>1a.1b>4است

شایع ترین علت انجام پیوند کبد در آمریکا HCV است

حدود 170 میلیون نفر یعنی 3 درصد جمعیت جهان مبتلا به HCV

شیوع: از کمتر از 1% در شمال اروپا تا بیش از 9.2% در شمال آفریقا

کمترین شیوع از بریتانیا و کشورهای اسکاندیناوی و بیشترین شیوع از کشور مصر

شیوع عفونت HCV در همه جمعیت ایران کمتر از 1%  باشد که این رقم کمتر از شیوع آن در کشورهای منطقه است

راه های انتقال :انتقال عفونت هپاتیت C همانند هپاتیت B

پیشگیری:

¢راههای موثر برای پیشگیری از بروز موارد جدید HCV :

¢ غربالگری فرآورده های خونی

¢عدم استفاده از خون اهداکنندگان حرفه ای

¢ بالا بردن سطح آگاهی مردم

¢ اجتناب از رفتارهای پرخطر مثل اعتیاد تزریقی و روابط جنسی نامشروع

 

برای هپاتیت C واکسنی وجود ندارد

هپاتیت E

این ویروس از طریق آب و معمولاٌ از راه روده انتقال می یابد و ذخایر آب آلوده ، منبع انتقال آن هستند. این بیماری به آسانی از طریق تماس شخص با شخص قابل انتقال نیست. این ویروس از نظر اپیدمیولوژیک از ویژگی های بالینی شبیه هپاتیت A برخوردار است. برخی از شواهد نشان می دهد که در دوران بارداری میزان بروز انتقال عمودی (شامل انتقال از طریق جفت) زیاد است. هپاتیت E در دوران بارداری شدیدتر است.

هپاتیت G

این عفونت از طریق خون انتقال پیدا می کند ومعمولاٌ همراه با عفونت همزمان هپاتیتC ایجاد می شود.

اصول‌ كلي

بررسي‌هاي‌ تشخيصي‌ عبارتند از آزمايش‌ خون‌ براي‌ شناسايي‌ عفونت‌، بررسي‌هاي‌ مربوط‌ به‌ كار كبد، و نمونه‌برداري‌ از كبد در موارد شديد يا مزمن‌
اكثر بيماران‌ هپاتيتي‌ را مي‌توان‌ بدون‌ خطر زياد در منزل‌ تحت‌ مراقبت‌ قرار داد. جداسازي‌ كامل‌ بيمار ضروري‌ نيست‌، اما فرد بيمار بايد وسايل‌ جداگانه‌اي‌ براي‌ خوردن‌ و آشاميدن‌ داشته‌ باشد يا از وسايل‌ يك‌ بار مصرف‌ استفاده‌ كند.
اگر هپاتيت‌ داريد يا مراقبت‌ از يك‌ فرد هپاتيتي‌ را به‌ عهده‌ داريد، دستان‌ خود را مرتباً و به‌ دقت‌ بشوييد، خصوصاً پس‌ از اجابت‌ مزاج‌

   داروها

براي‌ درمان‌ هپاتيت‌ تعداد كمي‌ داروي‌ اختصاصي‌ وجود دارد.
امكان‌ دارد داروي‌ ضد التهاب‌ كورتيزوني‌ در موارد شديد تجويز شود تا التهاب‌ كبد كاهش‌ يابد و علايم‌ بهتر شوند.
براي‌ هپاتيت‌ B و C مزمن‌ ممكن‌ است‌ آلفا ـ اينترفرون‌ مورد استفاده‌ قرار گيرد.

فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري

توصيه‌ مي‌شود تا زمان‌ رفع‌ زردي‌ و بازگشت‌ اشتها استراحت‌ در رختخواب‌ انجام‌ گيرد. زمان‌ بازگشت‌ به‌ كارهاي‌ روزمره‌ در افراد مختلف‌ بسيار متفاوت‌ است‌.

 رژيم‌ غذايي‌

علي‌رغم‌ نداشتن‌ اشتها، خوردن‌ وعده‌هاي‌ غذايي‌ كوچك‌ و متعادل‌ به‌ بهبود بيماري‌ كمك‌ خواهد كرد. روزانه‌ حداقل‌ 8 ليوان‌ آب‌ بنوشيد. هرگز الكل‌ ننوشيد.

 

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *