نایسریا

مننگوکوک

عفونت های مننگوکوکی یکی از عفونت های باکتریایی می باشد که توسط نوعی باکتری به اسم نایسریه مننژیتیس یا مننگوکوک ایجاد می شود.این باکتری اغلب موجب عفونت پرده های مغز(مننژیت) یا باکتریمی(وجود باکتری در خون) می شود ولی گاها ممکن است باعث عفونت در قلب،ریه ها و یا مفاصل شود.همچنین این باکتری می تواند در به صورت بی علامت در حلق و دهان وجود داشته باشد بدون اینکه هیچ گونه علامتی را در فرد ایجاد کند که به این حالت حامل اطلاق می شود افراد حامل یا ناقل باکتری در خود علامتی ندارند ولی می توانند باکتری را به سایر افراد منتقل کنند.

اگرچه افراد معمولا به علت مواجهه با خود باکتری در محیط آلوده می شوند ولی افراد ناقل مننگوکوک نیز می تواند یکی از عوامل گسترش این باکتری باشد.عفونت اغلب کودکان 6 ماه تا 3 ساله را درگیر می کند ولی افراد مسن و ضعیف نیز در معرض خطر ابتلا به عفونت مننگوکوکی هستند.

علائم عفونت با مننگوکوک چیست؟

اکثر افراد مبتلا به عفونت های مننگوکوکی بسیار بدحال می باشندو علائمی مانند سردرد شدید،تب،سفتی گردن و ضایعات قرمز رنگ را بر روی پوستی را تجربه میکنند. عفونت مننگوکوکی در کودکان علاوه بر علائم فوق می تواند باعث اختلالات بلغ و غذا خوردن شود.ضایعات قرمز رنگ مایل به بنفش نیز معمولا به دنبال ورود باکتری به خون بر روی نقاط مختلف پوست ایجاد می شود.در موارد شدیدتر علائمی مانند افت فشار خون،افزایش استعداد خونریزی،اختلال عملکرد کبد نیز بروز می کنند .به طور کلی 15-10% از افرادی که به عفونت شدید مننگوکوکی مبتلا می شوند جان خود را از دست می دهند.20% از افرادی که بهبود می یابند نیز دچار اختلالاتی نظیر عقب ماندگی ذهنی،و یا از دست دادن انگشتان دست و پا می شوند.به ندرت علائم عفونت با مننگوکوک خفیف و بدون علائم می باشد.

تشخیص عفونت مننگوکوکی چگونه صورت می گیرد؟

پزشکان معمولا با مشاهده ی علائم معمولا مننژیت در بیمار به مننگوکوک مشکوک می شوند مخصولا اگر بیماری در آن منطقه شیوع داشته باشد.برای تائید تشخیص ممکن است از نمونه هایی از خون و یا مایع مغزی نخاعی برداشته شود.نمونه ها زیر میکروسکوپ برای پیدا کردن باکتری مننگوکوک بررسی می شوند .در صورت به نتیجه نرسیدن ممکن است نیاز به کشت نمونه ها باشد.

از آزمایشات دیگری که برای تشخیص استفاده می شود می توان به PCR یا واکنش زنجیره ی پلیمراز اشاره کرد .در این روش ماده ی ژنتیک میکروب تکثیر و بررسی می شودد و نمونه هایی از باکتری مننگوکوک که از قبل گرفته شده است مطابقت داده می شود.

همچنین طی تست های تشخیص ممکن است برای استفاده از آنتی بیوتیک مناسب برای درمان مننگوکوک نیاز به آزمایش حساسیت به آنتی بیوتیک ها استفاده شود.

پیشگیری از عفونت مننگوکوکی چگونه انجام می شود ؟

برای پیشگیری از گسترش مننگوکوک واکسیناسیون عیله این باکتری در موارد زیر توصیه می شود :

1:در افرادی که مستعد ابتلا به این عفونت هستند .

2:در مناطقی که مننگوکوک شیوع دراد.

3:سربازان و کسانی که به صوت جمعی در یک مکان زندگی می کنند.

4: همه ی کودکان 11-9 ماهه

6: افرادی که روی باکتری مننگوکوک کار می کنند .

7:در کودکان بالای 2 سال که نقص ایمنی دارند.

نکته!

تمامی افراد خانواده و کسانی که در تماس با فرد آلوده می باشند حتما باید واکسینه شوند و در صورت نیاز آنتی بیوتیک مصرف کنند!

درمان عفونت مننگوکوکی چگونه صورت می گیرد؟

همانطور که گفتیم بیماران مبتلا به مننژیت مننگوکوکی بسیار بدحال می باشند و باید در بخش ICU بستری شوند و تحت درمان با آنتی بیوتیک های وریدی قرار گیرند.گاها از کورتیکواستروئید ها نیز برای درمان مننگوکوک استفاده می شود!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *